Spuście rosę niebiosa” Jest to modlitwa proroka Izajasza, błagającego Boga o rychłe przyjście Zbawiciela. Słowo adwent pochodzi z języka łacińskiego „adventus”, które oznacza przyjście.
W adwencie ważne miejsce zajmuje silnie zakorzenione w pobożności polskiej Msza Święta wotywna o Najświętszej Maryi Pannie, tzw. Roraty. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy Świętej roratniej sięgają XII w. W czasie rorat przy ołtarzu pali się ozdobna świeca. Jest ona symbolem Najświętszej Maryi Panny, która niesie ludziom Chrystusa.

Podobnie jak pastuszkowie i mędrcy, którzy szli za gwiazdą betlejemską, i my musimy pójść do Betlejem. Nasza droga będzie oczywiście symboliczna. Będą ją wyznaczały RORATY, czyli Msze święte ku czci Maryi - Matki Jezusa. W czasie tych Eucharystii będziemy zaglądali w głąb naszych serc, zastanawiając się nad naszą drogą do Jezusa.

Świeca roratnia

Świeca jest symbolem chrześcijanina. Wosk wyobraża ciało, knot - duszę, a płomień - światło Ducha Świętego płonące w duszy człowieka.
Świeca roratnia jest dodatkową świecą, którą zapalamy podczas Rorat. Jest ona symbolem Najświętszej Maryi Panny, która niesie ludziom Chrystusa - Światłość prawdziwą. W kościołach umieszcza się ją na prezbiterium obok ołtarza lub przy ołtarzu Matki Bożej. Biała lub niebieska kokarda, którą jest przepasana roratka mówi o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Zielona gałązka przypomina proroctwo: "Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański..." (Iz 11, 1-2). Ta starotestamentalna przepowiednia mówi o Maryi, na którą zstąpił Duch Święty i ukształtował w Niej ciało Jezusa Chrystusa. Jesse był ojcem Dawida, a z tego rodu pochodziła Matka Boża.
Adwent dla człowieka wierzącego, to czas przygotowania serca do radosnego spotkania z Chrystusem.